فکرم که...نمیشه نکرد

*تحول

هنوز حالم بده.هنوز فکرای تو سرم داغونن.هنوز همه چی داغونه. و شرایط رو به بدتر شدن می ره وقتی می فهمم آقا شریعت و اهل بیت شون امروز مهموان ما هستند. حوصله ی این یکی رو ندارم .با عمو قرار بود بریم کافی نت. نرفتیم و جاش  تصمیم گرفتیم بریم گالری.آقای "ب" حوصله اش سر رفته و ده دقیقه یک بار زنگ می زنه و چرت و پرت بهمون می گه. خانوم "ر" کافی نته و با امین آقا دره درس می خونه. از نژادی بی خبرم. اینقدر حالم بده که می ترسم با کسی حرف بزنم. "دارم تموم کارایی رو که یه عمر به دیگران می گفتم خره!نکن !راهش نیست "رو می کنم . ازحموم که اومدم متحول شدم!تصمیم گرفتم برم تو فاز بی خیالی!

*آدرس

منتظرم عمو آخرین طرحش رو تو فوتوشاپ بزنه و بریم گالری. راه که افتادیم تازه فهمیدیم ادرس اونجا رو درست بلد نیستیم . تو تاکسی نشسته بودیم.بوی مشروبی که راننده خورده بود داشت خفه مون می کرد. الحمدالله نه سیگاری هستیم و نه عرق خور!با کمک آدرس دهندهگان وارد،مسیر پنج دقیقه ای رو دو ساعته رفتیم . عکس های جالبی بود. ارزون ترینش پونصد هزار تومن بود و گرون ترینش نزدکی یک میلیون و چهارصد هزار تومن . یکی شون همینیه که گذاشتم تو این پست. به عمو می گم عکاسش وقت عکس گرفتن دستش لرزیده،می گه نه خره!این عکس رو تو زووم کشیده!زوم بک کرده(فکر کنم تو دلش خدا رو هم شکر کرد که کسی خرفم رو نشنید) دو سه تا از بچه های عکاس هم اونجا بودن. اصولا تو گالری ها ،حرفه ای ها اونایی هستند که گذری عکس ها رو نگاه می کنند و بیشتر حرف می زنن !اونایی که رو عکس ها و تالوها دقیق می شن،معمولا سر از هیچی در نمیارن و ژست گرفتن رو بیشتر ددوست دارند. دوستان عکاس هم بیشتر در مورد عکس ها ی خودشون حرف می زنن تا کارایی که می بینن

*فکرم که....نمی شه نکرد

از وقتی اومدیم خونه ژنرال ما رو بسته به ویتامین ث . شکل پرتقال شدیم بسکه خوردیم . امشب از سوپ خبری نیست.یک کاسه اش خوردیم که بیشتر محتویاتش شلغم بود. یواش یواش دارم متحول می شم یه فکرایی تو سرم دارن می چرخن. نمی خوام فکر کنم.ولی به قول ادیبی :فکرم که....نمی شه نکرد!