من یک انسان الوده ام
آلوده به اشتباه های بزرگ
اشتباه های عجیب
آلوده به جهل
خواستن های اشتباه و نخواستن های اشتباه
به گفتن های بی موقع و نگفتن های بی موقع
به ترس، به محافظه کاری
به شجاعت های بی جا
زدن به دل در یای توفانی و غرق شدن
به فرار کردن از ساحال های ارام
من به پای نامتناسب ترین عشق زندگیم ایستاده ام
و شاهد عبور تمام متناسب ها از زندگیمم
هر روز دارم میبازم و نمیفهمم
هر روز از ترس مردن خودکشی میکنم
انسانهای الوده به ترس سرونوشت غم انگیزی دارن
تنها چیزی که تو زندگی شون میاد اشک های دیرهنگام
کسانیست که روزگاری منتظر برداشتن اولین قدم از طرف اون بودن
پدربزرگ روزهای اخر عمرش رو تومحله ای زندگی کرد
که دوستش نداشت . هر بار اسم محله قدیمش میومد
سری به افسوس تکان میداد و میرفت توی خودش
سالهایی که هنوز برای سلامتیش از سیگار محروم نبود
سیگاری روشن میکرد و به حسرت میگفت ای قربون شکوفه
همیشه با خودم میگفتم چطور ادم میتونه از خونه جدید تر تو محله بهتر
راضی نباشه و دلش پیش خونه کلنگی تو محله شلوغ و معمولی قدیمش باشه
هفته پیش به خاطر انجام کاری گذرم به سیدخندان افتاد. سیدخندان سهروردی و خیابان اندیشه
جایی که همیشه قدم زدن تو محله هاش حالم رو بهتر میکنه
انگار فرکانس اون منطقه با حال ن سازگارتر از همه جای تهرانه
برای من که از همه جای تهران خاطرات خوب و بد زیادی دارم
هیچ جا اون حس خوب رو نداشته و نداره.
توی ذهنم چهره پدربزرگم رو تصور میکنم که لبخند رندانه ای میزنه
و من با این مسله که چرا اون محله شلوغ و قدیمی و خونه کلنگیش رو
بیشتر از محل جدیدش دوست داره
هر انسانی وقتی از خواب بیدار میشه و چشم باز میکنه
اول به ادامه بقا و در ادامه به کسب منافع خودش فکر میکنه
منافعی که شامل هر چیزی میتونه باشه
هرچیزی که به ادامه بقا در ابتدای هر روز پس از بیدار شدن
و باز کردن چشمها کمک میکنه
هرکدوم از ما راه مختلفی رو برای کسب منافع انتخاب میکنیم
راهی که قطعا مرتبط به راه فرد دیگری خواهد بود
فردی یا افراد دیگری
برگ برنده زمانی در جیب شما خواهد بود که هم مسیر درستی رو
کنار خودت داشته باشی
در انتخاب اون باید بیشتر دقت کنی
و یادت باشه هیچ وقت منافع خودت رو به یک ادم خودخواه گره نزنی
برات جنگ اعصاب خواهد داشت و دستهای همیشه خالی
