یه چهره ی خشن خطرناک ارازل شکل
میاد و حرفهایی میزنه که روی کاغذ قشنگه
ولی از زبان اون که خارج میشه احمقانه و خنده دار به نظر میاد!
انگار که شعر مولوی رو از زبان تتلو بشنوی
ولی همون حرفا از زبان یک ادم کت و شلوار پوش
با کروات و صورت تراشیده نه خنده داره و نه عجیب!
وقتی خلاف جامعه رفتار کنی حتی اگر رفتارت درست باشه.
بهت میگن دیوونه!!
ما ادمها دوست نداریم کسی بهمون اشتباهاتمون رو گوشزد کنه
دوست داریم راه غلط خودمون رو ادامه بدیم
مسیر غلط خودمون رو بریم
گاهی به بن بست میرسیم و عصبانی میشیم
ولی نه به اندازه لحظه ای که یه نفر بهمون میگه
داداش داری اشتباه میزنی
حتی وقتی با رفتارمون توی یک جمعی باعث ازار فردی میشیم
دوست نداریم تو یه جای خلوت بهمون اعتراض کنن
یا تذکر بدن
خیلی به تشکرهای بعد از تذکرتوجه نکنین
همونطور که داره ازتون تشکر و عذرخواهی میکنه
تو این فکره که کجا و چجوری این تذکر رو تلافی کنه
بعد از مهمونی
از در خونه دوستت میای بیرون.
دوستات انقدر مست هستن که نمیفهمن هنوز میتونم
صداشون رو بشنوم
اسم خودم رو میشنوم که مرتب تکرار میشه
سعی میکنم نشنوم حرفهاشون رو
حتی اگه تعریف و تمجید باشه
دوست ندارم نظر واقعی شون رو بدونم
ترجیح میدم تو ذهن و زندگی خودم براشون
اونی باشم که خودم فکر میکنم
