*
تب ،لرز ،تشنج،کما ،آی سی یو ،مرگ
هیچکدوم ترسناک نیستن به شرطی که چشمای خیس
وقلب نگرانِ پشت شیشه آی سی یو مال تونباشن.
اول اسفند، دیگه هیچ زنگ تلفنی ترسناک نبود.
*
نبودن آدما همیشه تصویر واقعی تر از
بودن اونا رونشون می ده . ضیافت های بعد از مرگ
خیلی عجیبن . همه لباس مشکی دارند و چهره های در هم
همه از خوبی های تازه گذشته میگن و گریه می کنن.
تا وقتی زنده ای هیچ کس از خوبی هات به خودت
چیزی نمیگه.انگار وقتی میمیری همه موظف میشن
خوبی هاتو به دیگران یاد اوری کنن!
گریه می کنند ،گریه می کنند وبازهم گریه میکنند
بعضی ها از غم وبعضی از عذاب وجدان
*
میگن خاک سرده!میگن زود فراموش میشه
میگن عادت می کنین !میگن اروم می شین
میگن اون الان جاش عالیه!میگن مرگ حقه
میگن همه مون یه روز خواهیم رفت حالا بعضیا زودتر
میرن بعضیا دیرتر ...میگن....!
حرفایی که در ظاهر درست ومنطقی به نظر میان
به شرطی که سایه ی تو روی خاک و تابلوی
مشکی بالای سر قبر نیفتاده باشه.به شرطی که
جلوی اسم عزیزت "مرحومه"نوشته نشده باشه
*
