به بوسیدن عکس که دل خوش کنی

*صورت ِ عکس ِ تو البوم خیسه

فرمانده هنوز دو روز نشده دلش تنگ شده. می شه دلتنگی رو از تو نگاهش فهمید . آدمای احساساتی دروغگوهای خوبی نیستند. دلتنگی رو خوب می فهمم . دلتنگی های از راه دور رو هم همینطور! به پارسال این موقع فکر می کنم و صدای قمیشی تو سرم می پیچه که آهنگ بی سرزمین تر از باد رو می خونه . می خوام برم سراغ عکسای قدیمی!یادم می افته که هاردم چند ماه پیش سوخت و عکسایی که ازشون بک اپ نگرفته بودمهم به فنا رفت . همیشه فکر می کردم چیزی که با دیدن بوجود میاد،با ندیدن از بین می ره.یاد حرف ِ صولتی کوچیکه می گفت  شازده کوچولو تو هر سنی یه مفومی واست داره ! این روزای ما با روزگار اقا روباهه ی شازده کوچولو بدجور گره خورده!

می گه به بوسیدن عکس که دلخوش کنی،فردا روز دیگری نیست،ولی با نبوسیدن عکس هم فک نکنم فردا روز دیگری باشه! باز بوسیدنش یه دلخوشی تنگش داره!



*اسمون اینجا هنوز همون رنگه



هنوز همون بیداریه هشت و صبح و دیر رسیدن به سرکاره

هنوز بیشتر لحظه های زندگی تو همون ساختمون سه طبقه می گذره

هنوز تا دیر وقت بیدارم

هنوز تا اخر روز پای اینترنتم....یاد نگرفتم که اینترنت زیادیش خوب نیست

هنوز وقتم در اختیار رفیقامه

هنوز وقتی برای کسی زمان و انرژی می ذارم به این فکر نمی کنم که ارزشش رو داره یا نه!

هنوز چهارشنبه ها دلم میگیره و بارون که میاد استرس می گیرم!

هنوز چاق نشدم!وزنم تمایل به بیشتر شدن از خودش نشون نمی ده

هنوز همیشه سردمه!مریض می شم هم دکتر نمی رم!

هنوزم اخلاقم گهه!!

حتی...حتی .حتی

هنوز تلفن رو بر می دارم نمی گم سلام!!می گم چطوری!!

جیش ِ فرشته هات  هم اثری بر آدم شدن من نداشت !!

اینجا هیچی عوض نشده...آسمون ِ ما همچنان همون رنگه