در واقع شما هرگز به چیزی عادت نمیکنی.
نه به تنهایی
نه به فقدان
نه به زندگی در جایی که دوستش نداری
به زندگیت ادمه میدی
چون راه دیگه ای نداری
می شینی با این امید که شاید
معجزه ای اتفاق بیفته
شما به چیزی عادت نمیکنی ولی ناخواسته
دل به اینده ای می بندی که شاید بتونه چیزی رو تغییر بده
تو عادت نمیکنی فقطمیفهمی که "همینه که هست!"
لاجرم کمتر غر میزنی!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو