اینبار به مادرم
که هیچ وقت یادم نمیاد مصلحت خودش رو به مصلحت من ترجیح داده باشه
که برای من هرشکل از بی مهری یک مادر به یک فرزند رو
غیر قابل باور کرده
وقتی یه نفر از بدی های مادرش میگه با خودم میگم چطور
همچین چیزی امکان پذیره؟
چشمام به دیدن همچین چیزی عادت ندارن
به کسی که تو اوج تب و لرز و کرونا
نگران این بود که اگه ما هم بگیریم چی میشه
وقتی به نبودنش فکر میکنک دنیای ترسناکی پیش رومه
ش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو