۱۳۸۹ مرداد ۲۳, شنبه

گرگیجه ی اعتقادی



یکی از مزایای ماه پر برکت رمضون اینه که ملت غیور ما
همه گی و بصورت یکپارچه تئورسین مذهبی می شن
همه واسه خودشن خدا و پیغمبر رو زیر سوال می برن
محکوم می کنن،تکذیب می کنن ،تحلیل می کنن و ...
معمولا هم وقتی ازشون می پرسیبا استناد به کدوم منبع به اینجا رسیدی
جواب خاصی نمی دن!
البته اونور قضیه هم همینطوره!
ادمایی هستند  که نماز و روزه و خمس و ذکاتشون ترک نمی شه
ولی تو جواب دادن سوالای کوچیک دینی شون هم مشکل دارند! 
کافیه بپرسی فلسفه فلان چیز تو اسلام چیه؟تا یه مشت دری وری تحویلت بده!
حتی وقتی ازشون می پرسی دوتا کتاب برای آشنایی با تاریخ اسلام واسم بیار
یا معرفی کن که بخرم، بحث رو عوض می کنه!
و از همه جالب تر!این قشر جدیدی هستند که صلیب گردنشون می کنن
و ادعا می کنن که دین مسیح رو انتخاب کردند ،در حالی که حتی 
یک جمله از انجیل هم بلد نیستند...
یه عده هم که به دین اعتقاد ندارند و با مرام و مسلک خودشون زندگی می کنن
که البته خیلی هاشون به مراتب سالم تر از باقی ملت زندگی می کنن
و قوانینی که برای خودشون تعریف کردند سخت تر از قوانینیه که ما اسمش رو دین گذاشتیم.
و همه ی این گروه ها،در طول روز ،بر سر همین مسائل با هم درگیرند

ما نه مثل عربستان شدیم،نه شکل اروپایی گرفتیم...ولی روز به روز ،به هند شدن داریم نزدیک تر می شیم .به بیشترین دین و کمترین اعتقاد.

بعد التحریر:
ماه رمضونه،حال نداریم زیاد بنویسیم ،فقط شنبه ها و چهار شنبه ها رو می نویسیم

۲ نظر:

  1. والا من که هیچ ادعایی ندارم
    نه مسیحی شدم
    و نه مسلمونم
    درسته که یه ساله صلیب گردنمه
    ولی دلیلش فقط و فقط یه عهده
    همین
    چن وقت پیش صلیبم شکست
    شاید که چون عهد بین من و اون آدم از بین رفته

    پاسخحذف
  2. هیچوقت نتومستم اعتقادای مذهبیو دینی پیدا کنم

    پاسخحذف

حالا تو بگو