عید عجیبی رو سپری کردیم
بین بیم و امید
بین ترس و استرس
ترس از اینکه ایا سال دیگه هم تحویل سال رو خواهیم دید یا نه
نگران بزرگترهایی که بیشتر از بقیه در معرض خطرند
همیشه اول هر سال به این فکر میکنیم که در سال جدید
چه کار نکرده ای رو شروع کنیم یا
چه عادت بدی رو کنار بذاریم
اما ایا از وسط این همه ترس و استرس و نا امیدی میشه
دست به تغییر زد؟
بعید میدونم
از امروز شروع به ساختن عادتهای جدیدم میکنم
به هرحال انچه که همیشه در کمین ماست همین درد وبیماری و مرگه
فکر میکنم همه این داستانها باید به باور ما کمک کنه
که زمان محدوده و عمر کوتاه. پس تا دیر نشده
کارهای نکرده رو باید تمام کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو