به مرده پرستی که عادت کرده بودیم
حالا این روزها داریم به نقد مرده پرستی هم عادت میکنیم
طرف در روزهایی که نه کسی حالش رو میپرسه
نه خبری از اون میگیره ،میمیره ،همه براش عزا داری میکنن
و همونایی که عزا داری میکنن عزا داران رو به مرده پرستی محکوم میکنن!
و چند روز بعد هم چراغ یاد خاطره و اشک و اه برای همیشه خاموش میشه
تا نوبت برسه به نفر بعد .
و اینگونه شد که به ناگهان از سوگ "منصور پورحیدری"و به اندوه و عزای
"لئونارد کوهن" منتقل شدیم !
کوهن خواننده محبوب پدر امین دوست فعلی و همکار سابق من در کافی نت
بود و از اونجا که امین و پدرش ذائقه موسیقی مشترکی داشتند ،امین هم به
جمع عاشقان کوهن اضافه شده بود . صدای کوهن منو یاد شبه هایی میندازه که کافی نت رو تعطیل میکردیم،امین ترانه "take this waltz" رو میگذاشت و حساب کتاب های روزانه(در واقع شبانه) رو انجام میدادیم.
حالا دیگه دل طرفدارهای کوهن برای شنیدن ترانه ی جدید خواننده محبوبشون تنگ میشه و دل ما برای تکرار اون روزها و اون شبها!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو