*
"دسخط "یا "مت روز" یا "خاطرات یک مطبوعات"
تنها یادگاریست باقی از انچه که در این چند سال
با نام زندگی از مقابل چشمهای من گذشت.
گاهی وقتها که بیکار ترم ،به شکل رندوم
یکی از پست ها رو باز می کنم و میخونم
و به این فکر میکنم که مرور گذشته عجب تحملی
میخواد و ما هم که چه کم تحملیم این روزها!
*
با این حال هنوز با وسوسه ای میجنگم که ازم
نوشتن خاطره سالهای دور و نزدیک رو میخواد
از منی که حتی از تصورِ فکر کردن به گذشته فرار میکنم
چه برسه به مرور و نوشتن پست کردن!
*
تصمیم دارم خاطره های قدیمیم رو تو این وبلاگ
ثبت کنم .همین الان که این تصمیم رو دارم ،می دونم
که خیلی از روزهای خوب و بد زندگیم رو فراموش کردم
و به سختی می تونم چیزی ازش به یاد بیارم
قبل از اینکه فراموشی هام بیشتر از این بشه باید
شروع کرد!قطعا روزی دوباره دلم برای مرور خاطرات
روزها گذشته تنگ خواهد شد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو