۱۳۹۲ فروردین ۲۱, چهارشنبه

دیره!



+
خلاصه که یک سال دیگه هم شروع شد. 
مثل شروع همه شنبه های بی خاصیتی که فکر می کنیم 
اگه خوب شروع بشه تا اخرش خوبه و اگر بد شروع شه واویلاس!  
و معمولا هم خوب و بدش هم درهم میشه و می گذره و...
تنها چیزی که از گذشت این هفته و ها و سال ها می مونه،
بالا رفتن اون عدد لعنتیِ موسوم به سن و سال ماست
که حالا دیگه بیشتر شدنش لذت سال های هجده سالگی
 و بیست سالگی مون رو نداره!
حرف سن و سال که میشه ،یاد بچه گیم می افتم 
که همیشه آرزو داشتم  وقتی بزرگ شدم دکتر بشم !
البته هنوزهم بزرگ نشدم ولی دیگه مطمئنم که دکتر نخواهم شد !
چیزی که همیشه  برام سوال بوده و هنوز هست اینه که آرزوی آدم 
در اخرین سالهای بهترین دهه عمرشچی می تونه باشه؟؟
 چه خوب میشد اگر آرزوی دکتر شدن آدم می تونست تا سی-چهل سالگی
هم واسه ادم شدنی جلوه کنه!
+
فرصتی شد تو تعطیلات طولانی نوروزی کمدی های اقای جری لوئیس 
اون هم با دوبله ی فارسی رو ببینم . 
اصولا  آدم هایی که کتاب های نخونده ی زیاد و حوصله کمی دارند ،
برای مدتی از کتاباشون دکور می سازن  و تفریحات فرهنگی شون رو 
 "سینمایی" می کنن .
از بازی های استثنایی جری لوئیس که بگذریم ،به هنر زنده یاد 
حمید قنبری دوبلور فیلم هایجری لوئیس می رسیم که استادانه 
اصطلاح ها و شوخی های ایرانی رو روی  این فیلم های به 
پیاده کرده بود که هنوز هم بعد از این همه سال جذاب و دیدنی به نظر میاد
وخوش به حال اون روزها که سرگرمی مردم تماشای این فیلم ها بود 
و برای دیدن یک  کمدی گزینه هایی بهتر 
از "خنده بازار" و "سه گاه اخراجی ها" 
و باقی فیلم های مسخره  حال حاضر سینما رو داشتند.
+
یک ضرب المثل خیلی خارجی هست که می گه ذکات لذت بردن،به اشتراک گذاشتن است! مام که اجنبی پرست ِ غریب نواز!به ناچار ترانه ای که چند روزیه زیاد گوش می دم رو به اشتراک می گذارم.ترانه "اب" با صدای "ستار" .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

حالا تو بگو