تــــــــرس

از کنار داروخانه ی میدون ونک رد می شم .

مثل اخرین باری که از اونجا رد شده بودم خلوت بود

با این تفاوت که اون روز،کارگرها ،مشغول بازسازی پیاده رو بودند

و امروز،چن تا مامور با لباس  سبز و چادر و  دوتا سمند و یک ون 

اونجا ایستاده بودن. به جز من و یکی دو نفر که 

به شکل عجیبی تو این هوا کت پوشیده بودند کس دیگری اونجا نبود !!

با تماشای مردمی که با دیدن ِ این ماشین ها،این لباس و این آدم ها

تغییر مسیر می دن و راه خودشون رو دور تر می کنن
به معنی ِ کلمه ی " ترس" می رسم .ترس رو درک می کنم