آینه

طرح :بهناز فروردین ِ عزیز

*یک جمعه ی ابری
هوای ابری،یه جمعه تقریبا دلگیر و سالگرد یک اتفاق ملی-میهنی

تو تاکسی نشستم و منتظرم تا راننده ای که تا خرتناق بوی سیگار می ده

منو برسونه .رادیو در حال پخش یکی از تصانیف مورد علاقه ی منه

"ای خطه ایران مهین،ای وطن من " 

خواننده ای می خوند که تو شبِ لرزه ی بم ،چشماشو زیر آوار بست

و اهنگسازی کسی که به گفته ی اهالی موسیقی ، دق کرد و از دنیا رفت 

یه نفر تو تاکسی می گه : مبارکِ  پفیوزم کنار گیری کرد! دم مصری ها گرم!

با یه لحنی که انگار داره در مورد یه بازی فوتبال صحبت می کنه

یه آقایی چند شب پیش میگفت : بازی های لیگ روهم  انداختن دوشنبه 

ولنتاین هم که هست ،هوا هم که سرده ،بعید می دونم خبری بشه

*آینه

می گفت : آدم هر چند وقت یه بار باید تو آینه نگاه کنه

با آینه حرف بزنه. می گفت اینه ،عینِ  واقعیت ماست

اون چیزی که دیگران از ما میبینن !

در مواقعی که فکر می کنی حق با توئه،آینه اس که بهت نشون می ده

خیلی هم حق با تو نیست

می گفت دنیا مثل یه اینه اس!هر کاری که باهاش بکنی

همون کار رو باهات می کنه !!

یکی دو هفته پیش  با یه نفر  ،کاری رو کردم،که قبلا کسی

همون کار رو باهام کرده بود!بعد از فکر کم چهار یا پنج ماه 

بالاخره به خاطر اون کارش ،بهش حق دادم . 

جلوی اینه می ایستم و می گم: اونم حق داشت!!