امروز به رسم بیشتر روزها کیسه ی استخون ها
و آشغال گوشت هام رو برداشتم تا سهم سگ های ولگرد
نزدیک محل کارم رو بهشون بدم .طبق گفته یکی از دوستام
سگ ها تو سرمای زمستون 48 ساعت گرسنگی رو میتونن
تحمل کنند وشاید همین کیسه استخون تنها راه ادامه زندگی
سگی اونا باشه .
کیسه رو خالی میکنم رو زمین و یکی شون بدو بدو میاد سراغ
استخون ها . یکی دیگه شون هم نزدیک میشه ولی سگ اولیه بهش
حمله میکنه و اجازه نمیده باهاش شریک شه!
تعجب نکردم!ما ادمها که مثلا اشرف مخلوقاتیم هم همینیم
جایی که گیر افتاده باشیم محاله غیر از خودمون کسی رو ببینیم
ربطی به حیوان و انسان نداره .ذات این دنیای آفرینش خودخواهه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو