(آدما بر خلاف کوه ها،ساده به هم می رسن)
*کوه نیستیم،آدمیم توی یه ساختمون خیلی بزرگ ،تو یه کوچه حوالی ونک ،تو دفتر یک شرکت خیلی معتبر و بزرگ ،یه آقای محترمی می خواد یه فایل رو ایمیل کنه و نمی تونه!بهش پیشنهاد می کنم که دست از یاهو میل برداره و جی - میل رو امتحان کنه. آقای مورد نظر،که ظاهرا خبر نداره که مدتهاست دسترسی به جی میل در ایران ،بدون فیلتر شکن غیر ممکنه ، تلاش می کنه و موفق نمی شه. به کمکش می رم و کارش رو راه می ندازم. خوشحال می شه و از من می پرسه کجا مشغول کار هستم . ادرس محل کارم رو می دم . می خنده و می گه همون طبقه سومه؟؟پله هاش ناجوره؟؟؟تو رو خدا پله هاتون رو درست کنین!!اولین بار نبود که یکی از مشتری هام رو تو جایی که انتظار نداشتم می دیدم. می خندم و به این فکر می کنم که تو دنیای به این بزرگی،ادم به آدم چه ساده و چه سریع می رسه!
*جبر جغرافیایی
عمو می گه پدر یکی از دوستامون که تو همساده گی شونه، رسما زن و زندگی رو جمع کرده برده تو دهاتشون ،جایی در نزدیکی مشهد .احتمالا جایی به دور از استرس و هوای کثیف .داهاتی هم نیستیم که بریم تو داهات خودمون واسه خودمون حال کنیم!!اینا که تو داهات به دنیا میان ،خیالشون راحته. اگه بیان تو تهران و چیزی بشن ،کلی واسه اهل فامیل و در و داهاتشون کسب افتخار می کنن،اگر هم چیزی نشن بر می گردن داهاتشون!مای بدبخت نه واسه پیشرفت جایی می تونیم بریم،نه بعد از شکست جایی رو داریم که پناه ببریم! این قانون فقط محدود به تهرانی ها نمی شه و بچه های شهرستان های بزرگ رو هم شامل می شه که تو اون حالت شاید خیلی وضع بدتر هم باشه.ایا اسم اینم می شه گذشت جبر جغرافیایی؟؟
در مورد اولی که حرفی نیس.
پاسخحذفولی در مورد دومی یه‌کم بی‌انصافی...
من حالا سوایِ اینکه داهاتی‌ام، ولی یه چیزائی رو فارغ از داهاتی بودنم در موردشون حرف می‌زنم.
تهران شهر من و تو نیس؛ مال همه مردم ایران‌ئه.
تهران پایتخت ماس.
درست همونطور که یه شیرازی نمی‌تونه روی حافظ و سعدی ادعا کنه و یه اصفهانی روی آثار تاریخی شهرش، یه تهرانی هم نباید روی این یه تیکه از این کشور که اسمش هس پایتخت، ادعا کنه.
البته اگه تازه طرف تهرانی اصیل باشه که من اساساً فکر می‌کنم تهرانیِ اصیل بودن چندان افتخاری هم نداره.
به قول این دوستمون اون بالا
پاسخحذفدر مورد اولی بحثی نیست :دی
اما
من که ندیدم یه عکس بگیر پله ها رو روست کنیم
یهو دیدی مشتری شدیم :دی :))
به ه.ز.ز عزیز
پاسخحذفمن هم مثل شما معتقدم که تهران مال همه اس و تهرانی بود مطلقا افتخاری نداره که اگه داشت تو این بیست و پنج سال حتما یه چیزی نصیب مون کرده بود.
من گفتم ماهایی که تو شهر های بزرگ به دنیا میایم که یکیش همین ترانه،مجبوریم با جریان زندگی شهری حرکت کنیم .و راهی برای بازگشت نداریم
آره
پاسخحذفجبر جغرافی مدلیه
موافقم
نه علی منظورم تو نیستی، منظورم این طرز فکر بود که واقعا بین خیلی از رفقای ما وجود داره و من نمی دونم چرا.
پاسخحذفاتفاقا من فکر می کنم راه واسه اون به قول تو "بازگشت" هم هس. همونطوری که یه آدم از اون وضعیت میاد توی شهر بزرگ، من و تو هم می تونیم تغییر رویه بدیم و بریم تو روستا.
منتها من از روزی می ترسم که اون داهاتیا برگردن بگن این بچه شهریا جای ما رو تنگ کردن...