تمرین جدیدی که برای ارتقا کیفیت خودم گرفتم
بی توجهی به حرفهایی است باب میلم نیست
می تونم ساعتا بشینم و به حرفهایی گوش بدم که
نیت شون فقط ناراحت کردن منه . تمرین میکنم در
مقابل همه شون لبخند بزنم. اخرین باری که تشویق
کسی باعث پیشرفتم شده مربوط به دوران قبل از تولدم بوده
و اخرین باری که تخریب کسی جلوی پیشرفتم رو گرفته هم
متعلق به همون دوران بوده .
اگرچه گاهی باعث تاخیر تو حرکت من شده ولی اساسا هیچ
حرفی نمیتونه تاثیری در کلیت ماجرا داشته باشه!!
فراموش نمیکنم که همه این ادمها یه روز میرن و
تنها کسی که تا اخر عمر باید این تن رو پیش ببره خودمم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
حالا تو بگو