۱۳۹۵ فروردین ۳۱, سه‌شنبه

بدون تیتر


راستش را بخواهید ،خیلی از خبر فوت "مهرداد اولادی " شوکه نشدم. 
حتی به دروغ  یا راست بودنش هم شک نکردم 
من تعلق به نسلی دارم که سوپراستار هایش  با زندگی میانه خوبی ندارند 
سیروش قایقران شاید اولین چهره ی مطرحی بود که در عمر سی و چند ساله من 
داستان زندگی اش را  در جوانی به پایان رساند . من کودک تر از ان بودم که 
بفهمم مرگ یک انسان سی و هفت ساله یعنی چه .
سالها بعد زلزله بم پیش آمد و وداع تلخ با ایرج بسطامی،
ناصر عبدالهی ِ خواننده و مرگ عجیب و پر ابهامش
مرتضی پاشایی وتسلیمش در مقابل غول وحشتناک سرطان
هادی نوروزی بود و...
و حالا مهرداد اولادی.
بچه که بودم فکر میکردم ادمها باید پیر شوند که بمیرند
اما گذر زمان نشانمان که بدون پیر شدن هم میشود مرد!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

حالا تو بگو